Ζήτω το Ενωτικό Δημοψήφισμα


Ανήμερα της 15ης Ιανουαρίου, 66 χρόνια μετά το δημοψήφισμα των Κυπρίων για Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, ο πόθος ακόμα ειναι ζωντανός. η φλόγα παραμένει ακλώνητη στις ψυχές μας.

Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει το συντριπτικό ποσοστό του 95,7% υπέρ της Ένωσης και αυτά που επακολούθησαν αλλά κυρίως την κοροιδία απο μεριάς των αγγλων αποικιοκρατών. Κρίνωντας εκ των πραγμάτων και απο την ιστορία, ήταν επόμενο να μας ξεγελάσουν για μια ακόμη φορά και αφού την τελευταία, πολέμησαν και έδωσαν τις ζωές τους στον Β'Παγκόσμιο πόλεμο εκατοντάδες Κύπριοι εθελοντές ενταγμένοι στον αγγλικό στρατό με την ελπίδα ότι με το τέλος του πολέμου θα μας άδειαζαν την γωνία και θα πέφταμε στην αγκαλιά της Ελλάδος. Δυστυχώς διαλέξαμε λάθος στρατόπεδο.
Όπως φάνηκε, και πρώτοι το αντιλήφθηκαν ο Αρχηγος Διγενής και οι συναγωνιστές του, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει ή να σου δώσει την ελευθερία σου στα χαρτιά ή με ένα δημοψήφισμα ή ακόμη και συμμαχώντας με άλλες δυνάμεις (πόσο μάλλον τους αγγλοαμερικάνους). Πρέπει να το διεκδικίσεις πολεμώντας με κάθε μέσο. Εξού και η ηρωική 1η του Απρίλη!

Συναγωνιστές απο την Λευκωσία και την Λεμεσό, έδωσαν τον παρών τους στο κέντρο της πόλης της Λεμεσού με διανομή φυλλαδίων κυρίως, αναφερόμενο στην περίοδο εκείνη του 1950 και πώς φτάσαμε στα σημερινά δεδομένα με το ξεπούλημα και την επερχόμενη προδοσία απο τους γραικύλους πολιτικούς, με τις ευλογίες φυσικά του λαού.