Η απόλυτη κατρακύλα ηγεσίας και λαού


Από το 1974 και εντεύθεν ο κυπριακός ελληνισμός υποτάχθηκε στο αγγλόδουλο πολιτικό κατεστημένο που ακολούθησε μια πορεία εθνικού εξευτελισμού . Η πολιτική αυτή έφτασε όμως στο τέλος της . Αφού εξήντλησε όλα τα
περιθώρια της «καλοπέρασης» τώρα αφήνει στο πάτο του ποτηριού το πικρό δηλητήριο της ανευθυνότητας και της διαφθοράς.

Οι δηλώσεις των τούρκων ηγετών δεν αφήνουν περιθώρια για παρεξήγηση. Έρχονται δύσκολοι καιροί και το πιο τραγικό θα είναι που ο ελληνισμός της Κύπρου διαλυμένος και ανίσχυρος ,δεν θα έχει τους τρόπους να παλέψει για την παραμονή του στη Κύπρο.
Βλέπουμε τις ορδές των τούρκων να πλησιάζουν και εμείς δεν κάνουμε τίποτα ουσιαστικό για να τους αντιμετωπίσουμε πέραν απο την μείωση της στρατιωτικής θητείας και την πρόσληψη κάποιων έμμισθων δήθεν εθνοφρουρών που θα καλύψουν το κενό.
Με 40.000 τουρκικό στρατό στη κατεχόμενη επικράτεια μας και με τα πλοία των τούρκων να αλωνίζουν στην κυπριακή ΑΟΖ , η άρνηση δημιουργίας εθνικού αμυντικού μετώπου δείχνει πως το Ζυριχικό κατεστημένο έχει επιλέξει προ πολλού τον δρόμο του τουρκοσυνεταιρισμού και της συνεκμετάλλευσης της ΑΟΖ μας με το κατοχικό μόρφωμα , με την παρουσία στη Κύπρο των άγγλων και των εβράιων .

Την ίδια στιγμή, ο θρησκευτικός ηγέτης της “ελληνοκυπριακής κοινότητας” (σύμφωνα με τον ορισμό του κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης) αντί να σταθεί μπροστάρης στον αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη, καλεί την κυβέρνηση Αναστασιάδη να επιμείνει στο κοινό ανακοινωθέν ώστε να γίνεται λόγος για ξεκάθαρη ομοσπονδιακή βάση που όπως όλοι γνωρίζουμε θα μας οδηγησει με μαθηματική ακρίβεια στην τουρκοποίηση ολόκληρης της νήσου.
Με λίγα λόγια, η Κύπρος στα χέρια των προδοτών , των απατεώνων , των κλεφτών , των λωποδυτών , των τραπεζιτών , οδηγήθηκε στην οικονομική εξαθλίωση την ίδια ώρα που ο τουρκικός κατοχικός στρατός και οι έποικοι με την συνεργασία των “τουρκοκυπρίων” ριζώνουν για τα καλά στα χώματα μας και διεκδικούν αναγνώριση του ψευδοκράτους ενώ, στον αντίποδα η δική μας πλευρά, οι Έλληνες κάτοικοι του νησιού αφανίζονται και γίνονται μειονότητα στην ίδια τους την πατρίδα όχι μόνο απο την ρίζωση των τούρκων αλλά και απο τους χιλιάδες κοινοτικούς και λαθροέποικους που έχουν κατακλύσει τις ελεύθερες περιοχές.

Το πρόσφατο έγκλημα στην οικονομία μας, είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου της ανευθυνότητας και της διάλυσης των πάντων απο το 1960.
Από τη μια η πολιτική ηγεσία προσπαθεί να συγκαλύψει ή να μετριάσει τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος που είναι βουτηγμένο στη διαφθορά και από την άλλη ο λαός απαιτεί μέσα απο  πενθούσες συνάξεις , την αντικατάσταση των μαριονέτων του συστήματος .




Η ριζική αναθέσμιση της κοινωνίας παρά τα πλήγματα που δέχεται ο λαός , δεν τέθηκε ως πολιτικό πρόταγμα και κυρίαρχο αίτημα της κοινωνίας.
Μας λείπει η διάθεση , η σκέψη , ο σκοπός , το σθένος , το φρόνημα. Ακόμα και ο λεγόμενος ''εθνικιστικός'' χώρος έχει μείνει στις κλάψες των επαιτειακών μνημοσύνων και στις κλειστές αίθουσες. Κάποιοι ακόμα πιο 'ακραίοι', σφάζουν τους εχθρούς και κάνουν επανάσταση... απο το πληκτρολόγιο τους, αποχαυνωμένοι στο χαζοκούτι της εποχής.
Νεκροί που θάπτομε τους νεκρούς μας.

Καλούμε άπαντες σε επαγρύπνηση, απο τον λήθαργο στον οποίο έχουν περιέλθει εδώ και κάποια χρόνια.. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε άμεσα την κατάντια μας κι αν δεν δώσουμε προτεραιότητα στον Αγώνα, δεν θα απελευθερωθούμε από αυτήν, και θα χαθούμε μέσα σε ένα παραλήρημα πεσιμισμού ενώ η παρακμή θα ακμάζει, σε μια κοινωνία που υποτίθεται κτίσαμε και παλέψαμε να παραδώσουμε σώα και καθαρή στα παιδιά μας.