Όχι μόνο η κυβέρνηση Ανανστασιάδη αλλά ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο της υποχώρησης οδηγούν το τόπο από το κακό στο χειρότερο.
Στο εθνικό θέμα ακολουθούν μια πορεία ολέθρου που χαράχτηκε σε άλλες εποχές και άλλα γεωπολιτικά δεδομένα . Ενώ θα ήταν δυνατή η χάραξη μιας νέας στρατηγικής αντεπίθεσης
και απελευθέρωσης στα πλαίσια των νέων δεδομένων της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατρακυλούν στο ραγιαδισμό μέσα από τον ολισθηρό κατήφορο των συνεχών υποχωρήσεων.
Στο τομέα της οικονομίας τα πράγματα είναι χειρότερα . Η κρίση που προκάλεσε το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα , αποκάλυψε ότι η οικονομία της Κύπρου στερείτο θεμελίων και δομών ικανών να αντέξουν σε οποιαδήποτε κρίση. Ένας χρόνος κρίσεως ήταν αρκετός για να επιφέρει καταστροφικούς κλυδωνισμούς που μας υποχρεώσαν να καταφύγουμε στους διεθνής τοκογλύφους με όρους όχι μόνο οικονομικής υποδούλωσης αλλά και εθνικής υποτέλειας ενω τώρα προσπαθούν να το συνυφάσουν και με την ''λύση'' του Κυπριακού απειλώντας εν μέρη τον λαο ότι αν δεν λυθεί θα συνεχίσουμε να ζούμε με δανεικά.. στην πραγματικότητα, το κόστος της όποιας λύσης/διάλυσης θα την επωμιστεί ο (χαζο)κύπριος πολίτης/φορολογούμενος, αυτός που σήμερα ζεί με τα συσσίτια των κομμάτων και της εκκλησίας.
Στο θέμα της κοινωνίας και της ποιότητας της ζωής παρατηρείται μια απερίγραπτη υποβάθμιση . Την πολιτισμική αποξήρανση επικαλύπτει μια θριαμβέυουσα μετριότητα που κυριαρχεί παντού. Ο ρυπαρός χαφιές , το γλοιώδες κομματόσκυλο , ο διεφθαρμένος δημόσιος υπάλληλος , ο αδίσταχτος χρηματοθήρας του υποκόσμου, ο πολιτικός των υπογείων διασυνδέσεων με την πλουτοκρατία και ο δουλοπρεπής πολίτης , είναι οι τύποι που παρελαύνουν στη σκηνή της εθνικής παρακμής.
Στο θέμα της παιδείας και των θεσμών, δεν τίθεται καμία πρόταση βελτίωσης των πραγμάτων. Η διανόηση είναι ανύπαρκτη , τα σχολεία και τα πανεπιστήμια παράγουν δημόσιους υπαλλήλους και κομματόσκυλα, ο θεσμός της οικογενείας τήνει να εξαφανιστεί, το παραφύσιν/ανώμαλον το βλέπουμε ως κάτι το φυσιολογικό την ίδια στιγμή που ο λαός και κυρίως η νεολαία αδιαφορεί βουτηγμένη στον βόθρο, χαμένη στα πάρκα της λευκής σαρκός και στα γήπεδα των ηλιθίων ψευτοοπαδών και των παραγόντων του υπόκοσμου και της διαπλοκής.
Αυτά και πολλά άλλα ενω καμία πρόταση , καμία σκέψη , καμία αμφισβήτηση , σαν να εκτείνεται γύρω μας ένα απέραντο νεκροταφείο.
Λαός και πολιτικοί βράζουν στο ίδιο καζάνι της παρακμής και της ερείπωσης των αξιών και των σκοπών.
Τούτο το κατάντημα, σύμφωνα με τη δική μας θεώρηση, είναι επακόλουθο της έλλειψης πολιτισμικού βάθους . Λείπει ο ρωμαλέος τύπος ανθρώπου, λείπει η παιδεία που θα σφυρηλατούσε αυτό τον άνθρωπο , μέσα στο πνεύμα μιας υψηλής τέχνης και διανόησης. Αν δεν βρούμε αυτή τη παιδεία , αν δεν επαναφέρουμε στη ζωή, τις αξίες της δυνάμεως και της εσωτερικής ελευθερίας που απωθεί και καταβαραθρώνει κάθε τι το νοσηρό , το άρρωστο , το καχεκτικό , το δουλοπρεπές και χαμερπές , τότε η κοινωνία θα βουλιάζει ολοένα μέσα στο βούρκο. Αυτό τον άνθρωπο θέλουμε να επαναφέρουμε στη ζωή και την ιστορία αναβιώνοντας τις αξίες της αρχαίας Ελλάδας. Εκεί είναι η ρίζα του μεγαλείου μας και του λαμπρού μέλλοντος μας.
Η πολιτική χωρίς τον πολιτισμό και τη παιδεία που τον αναπαράγει είναι η τέχνη των λωποδυτών να διαχειρίζονται τους σκλάβους.
Λ - μάχιμο μέλος της ΔΕΚ
